Hoe kijkt Goes terug op de Youth League-overwinning van AZ?
Wouter Goes maakte deel uit van de formatie die de UEFA Youth League binnensleepte voor AZ. Het was een kers op de taart voor de jeugdopleiding van de Alkmaarders, maar hoe kijkt de centrale verdediger terug op die overwinning? VoetbalNieuws.nl zet zijn uitspraken op een rijtje.
In de Youth League van 2022/2023 was AZ niet te stoppen. Via het League-path bereikten de Alkmaarders het hoofdtoernooi waar zijn opeenvolgend: Eintracht Frankfurt, FC Barcelona, Real Madrid, Sporting CP en HNK Hajduk Split versloegen. In de finale boekte AZ een simpele 5-0 overwinning tegen de Kroatische tegenstander en dus kon het feest gevierd worden. Goes maakte ook deel uit van de selectie, al moest hij wel vier wedstrijden aan zich voorbij laten gaan.
Wat zegt Goes over de Youth League-overwinning?
'Dat we met zijn allen in de bus zaten, terug naar het hotel met de beker. Ik was eerder al wel kampioen geworden in de jeugd, maar dit was een ander gevoel', geeft Goes als mooiste herinnering aan de geboekte zeges in de Youth League in een interview met Voetbal International. 'In die zin was de Youth League pas het begin. De lange weg naar de finale was ook heel mooi. Omdat we absolute topclubs versloegen én omdat we wisten dat we dit konden. Het seizoen ervoor waren we pas na strafschoppen uitgeschakeld door Juventus. Die wedstrijd bevestigde dat we met iets meer geluk ver konden komen. Het doel vooraf was de halve finale halen en dan voor het hoogst haalbare gaan. Een grote ambitie voor een club als AZ, in een deelnemersveld met Real Madrid, Barcelona, noem maar op. Maar wij vonden het realistisch en dat hebben we waargemaakt.'
Toch zal het een bijzondere periode geweest zijn voor Goes. Hij moest de wedstrijd tegen FC Barcelona aan zich voorbij laten gaan, omdat hij als vervanger van de geblesseerde Sam Beukema naar het eerste elftal werd gehaald. 'Ja, de wedstrijd tegen Barcelona heb ik thuis op de bank gekeken, samen met mijn moeder. Spelen in het eerste elftal is natuurlijk het allermooiste, maar ik was blij dat ik voor de finaleronde weer bij de jeugdgroep kwam. De ochtend na de thuiswedstrijd in de Conference League tegen Anderlecht, waarin ik op de bank zat, ben ik met een delegatie van de club naar Genève gevlogen. Een uur na de landing stond ik op het veld tegen Sporting Portugal. Tussendoor in de bus naar het stadion heb ik snel wat gegeten. Niet echt ideaal allemaal. Ik had weinig energie die wedstrijd, kwam amper vooruit. Maar we wonnen die halve finale en in de beslissende strafschoppenserie schoot ik raak. Dan is het alsnog een mooie herinnering.'