Dit is waarom Driessen de blessure van Hartman als typerend ziet voor Oranje
Valentijn Driessen stond dinsdagochtend in zijn nieuwe column stil bij de blessure van Quilindschy Hartman. De blessure is volgens de Telegraaf-columnist niet alleen een tragedie voor Hartman zelf, maar typeert ook de tweede termijn van bondscoach Ronald Koeman.
In de wedstrijd van Feyenoord zondag tegen FC Utrecht ging Hartman na nog geen half uur spelen geblesseerd naar de kant. Na een overtreding op Niklas Vesterlund was het Hartman zelf die met een ernstige blessure moest afhaken. Maandag werd bevestigd dat de verdediger van Feyenoord de rest van het seizoen niet meer in actie zal komen.
“Het zijn onvergelijkbare gebeurtenissen, maar de zware knieblessure die Hartman de bekerfinale tegen NEC en het EK met Oranje in Duitsland ontneemt, is voor de linksback een persoonlijke tragedie”, aldus Driessen. Al eerder kampte Hartman met een ernstige knieblessure. Voordat hij de overstap maakte naar Feyenoord, zette een blessure aan de knie de verdediger ruim een jaar buitenspel.
Ploeggenoot Calvin Stengs kampte op achttienjarige leeftijd ook met een zware knieblessure. Trainer Arne Slot gaf aan dat de linkspoot daarna nooit meer op zijn oude niveau is teruggekeerd. “Hij is goed voor Feyenoord, maar toen was hij belachelijk goed. Zonder die blessure had hij nooit voor Feyenoord gespeeld.” Volgens Driessen kan Hartman daarom beter een voorbeeld nemen aan Ruud van Nistelrooy en John Heitinga. “Beiden zijn door diverse knieletsels door een hel gegaan, maar het lijstje prijzen en clubs daarna zullen Hartman met zijn persoonlijkheid helpen terug te komen op het niveau waarop hij de afgelopen twee seizoenen heeft geacteerd.”
Voor Ronald Koeman is de blessure van Hartman één van velen. “Om het even welk systeem Koeman kiest, Hartman was voorbestemd voor de basis. Tel daar de kuitblessure van Nathan Aké bij op en EURO 2024 belooft voor Oranje weinig goeds. Het noodlot waarmee Koeman nu wordt geconfronteerd, is exemplarisch voor zijn tweede termijn in Zeist”, zo besluit Driessen zijn column.