Beckenbauer was uniek: welke spelers wonnen nog meer het WK als speler en trainer?

Welke spelers wonnen nog meer het WK als speler en trainer?
9 januari om 15:30

Franz Beckenbauer overleed afgelopen maandag en daarmee verloor Duitsland één van haar beste voetballers aller tijden. Kort daarvoor overleed ook Mário Zagallo, een Braziliaanse grootheid. Beide heren presteerden iets uniek door het WK zowel als speler en als trainer te winnen. Wie deed dat nog meer? VoetbalNieuws legt het aan je uit.

Franz Beckenbauer (1974 en 1990)

Nederland heeft drie keer de finale van het Wereldkampioenschap voetbal bereikt, maar wist geen enkele keer te winnen. Franz Beckenbauer en Duitsland hebben daar ook een rol in gespeeld. In 1974 vond het WK plaats in West-Duitsland, waar Die Mannschaft optimaal gebruik maakte van het thuisvoordeel. In de groepsfase eindigde het team van Die Kaiser als tweede, achter de Duitse Democratische Republiek. Vanwege andere regels in 1974 volgde er na de eerste groepsfase nog een tweede groepsfase, waar West-Duitsland met overwinningen op Polen, Zweden en Joegoslavië de finale bereikte. Nederland, onder leiding van Johan Cruijff, was de tegenstander en verloor met 2-1 door goals van Paul Breitner en Gerd Müller.

Franz Beckenbauer met de WK bokaal in handen.
Franz Beckenbauer met de WK bokaal in handen.

Direct nadat Beckenbauer stopte met voetballen bij de New York Cosmos, werd hij bondscoach van het laatste West-Duitse elftal. Tijdens zijn eerste WK in 1986 reikte hij met Duitsland tot de finale. Echter bleek Diego Maradona en zijn Argentinië net een maatje te groot. Vier jaar later kreeg hij een herkansing in Italië. Het WK 1990 begon sterk voor Die Kaiser en zijn ploeg. West-Duitsland eindigde bovenaan in groep D door twee keer te winnen en één keer gelijk te spelen. Bij de laatste zestien zorgde Die Mannschaft voor een nieuw Nederlands trauma door Oranje met 2-1 te verslaan, waarna ook Tsjecho-Slowakije en Engeland aan de zegekar werden gebonden op weg naar de finale. Het werd de uitgelezen kans om revanche te nemen op Argentinië en dat deed West-Duitsland ook. Er werd met 0-1 gewonnen en daardoor werd Franz Beckenbauer de tweede coach ooit die zowel als speler als trainer het WK won.

Mário Zagallo (1958, 1962 en 1970)

De primeur ging namelijk naar Mário Zagallo. De legendarische Braziliaan overleed op 5 januari 2024, een paar dagen voor Die Kaiser. Zagallo was een succesvolle aanvaller en maakte eind jaren vijftig, begin jaren zestig furore bij Flamengo en Botafogo. Het leverde hem dan ook een uitnodiging op voor het WK voetbal van 1958 en 1962. Tijdens het WK van 1958 in Zweden was Zagallo geen basisspeler, echter werd hij dat wel nadat Pepe geblesseerd raakte. In de finale speelde Brazilië tegen het gastland Zweden en Zagallo scoorde één van de doelpunten in de met 2-5 gewonnen wedstrijd. Vier jaar later was hij weer van de partij en dit keer startte hij in alle wedstrijden die de Goddelijke Kanaries speelden. In de finale versloeg Brazilië Tsjecho-Slowakije met 3-1 door goals van Amarildo, Zito en Vavá. Het zou het laatste WK zijn dat Zagallo speelde, want in 1964 maakte hij een einde aan zijn interlandcarrière. De linksbuiten kwam tot 33 interlands en scoorde vijf keer.

Vrij kort na het beëindigen van zijn actieve carrière rolde Zagallo in het trainersvak. Hij begon als coach van Botafogo in 1966, maar werd voor het eerst bondscoach van Brazilië in 1967. Het zou zijn eerste keer zijn van in totaal vier termijnen. De absolute triomf van Zagallo zou in 1970 komen. Het toernooi vond plaats in Mexico en Brazilië zat in een poule ingedeeld met Engeland, Roemenië en Tsjecho-Slowakije. Alle drie de wedstrijden werden gewonnen en in de kwartfinale wachtte Peru. Niemand leek de Goddelijke Kanaries onder leiding van Pelé te kunnen stoppen, want ook deze tegenstander werd verslagen. Uruguay werd in de halve finale simpel opzij geschoven met 3-1 en Italië kon geen vuist maken in de finale en werd met een 4-1 nederlaag naar huis gestuurd. Na het WK 1974 zou er een einde komen aan het tweede termijn van Zagallo, waarna hij heel lang niet meer zou terugkeren. Verschillende clubs in binnen- en buitenland volgden. In 1994 keerde hij toch terug voor een derde termijn en in 2002 nam hij het stokje kort over als interim-manager.

Didier Deschamps (1998 en 2018)

De laatste persoon die zich voegde in dit illustere rijtje en die ook nog de laatst levende is, is Didier Deschamps. De huidige Franse bondscoach maakt met Frankrijk grote kans om hoge ogen te gaan gooien op het komende EK, maar tijdens zijn actieve voetbalcarrière pakte de verdediger ook de ene na de andere prijs. Met zijn clubs alleen al pakte hij veertien prijzen. Ook met Les Bleus was hij als speler uiterst succesvol. In 1998 won Frankrijk in een spetterende finale van Brazilië. Frankrijk was zelf het organiserende land en het stadion in Saint-Denis was stijf uitverkocht. Onder leiding van Zinedine Zidane won Les Bleus zijn eerste WK aller tijden door met 3-0 te winnen. Deschamps speelde de gehele wedstrijd en was zelfs aanvoerder van het elftal. Daarom mocht hij ook na negentig minuten de WK-beker omhoog houden.

Deschamps samen met Mbappé na het winnen van het WK in 2018.
Deschamps samen met Mbappé na het winnen van het WK in 2018.

Het WK in Rusland zou wederom een succes worden voor Frankrijk. In 2012 stapte Deschamps in als bondscoach van Les Bleus en een gouden generatie wachtte voor de nieuwe bondscoach. De kers op de taart kwam in 2018 op het WK in Rusland. In een poule met Australië, Peru en Denemarken werd twee keer gewonnen en één keer gelijk gespeeld. In de achtste finales wachtte vervolgens een enorme clash met Argentinië. In een doelpuntenfestijn won het team van Deschamps met 4-3 en zo stootte het door tot de kwartfinales. Uruguay en vervolgens België werden ook verslagen en in de finale wachtte verrassing Kroatië. In wederom een doelpuntrijk duel werd Kockasti met 4-2 verslagen. In de stromende regen kreeg Frankrijk vervolgens de tweede wereldbeker uit de geschiedenis uitgereikt en Deschamps was bij beide betrokken.